Recensie: Lang leve SAAI! - Joke Janssen

Titel: Lang leve SAAI!

Auteur: Joke Janssen

Genre: Jeugd (12+)

Uitvoering: Hardcover, gebonden

128 pagina's | Clavis Uitgeverij | juli 2013

Joke Janssen:

Nadat Joke Janssen in 1993 haar vwo-B voltooid had, studeerde zij sociologie in Tilburg. Vier jaar later studeerde zij cum laude af, met een aantekening in methoden en technieken van onderzoek. Tien jaar lang was Janssen werkzaam als sociaal-wetenschappelijk onderzoeker. Om gezondheidsredenen was Janssen in 2007 genoodzaakt haar baan als onderzoeker op te zeggen. Tijdens haar herstel begon Joke te schrijven. In eerste instantie korte verhalen en columns. Eind 2011 debuteerde zij met haar eerste roman Klaar. Lang leve saai! is haar eerste jeugdroman.

Het verhaal:

Petra wordt twaalf en haar leven is saai. Ze gaat toch een dagboek bijhouden, al weet ze niet wat ze daarin moet schrijven. Want er gebeurt niet zoveel in haar saaie leventje. Maar dan wordt haar moeder plotseling ziek. Diagnose: schildklierkanker. Haar vader is een schat, maar soms wel erg onhandig. En dan zijn er ook nog haar vriendinnen én komt zomaar de grote liefde voorbij. Van saai is er geen sprake meer, en het dagboek raakt snel volgeschreven. Met veel humor en de grote en kleine gebeurtenissen van elke dag. En gelukkig krijgt Petra het goede nieuws dat haar moeder geneest. 

Mijn mening:

Een ontroerend verhaal over de 11-jarige Petra die in dagboekvorm over haar leven, gedachten en gevoelens schrijft. Het verhaal is in een prettige schrijfstijl geschreven en laat zich vlot lezen. 

"Nou, ik begin dus een dagboek. Volgens mijn moeder reuze-interessant om later, als ik groot en verstandig(!) ben, nog eens te lezen. Interessant? Ja, duh! Wat is er nou interessant aan mijn leven?"

Zo begint Petra op 20 oktober haar dagboek. Ze schrijft over het dagelijks leventje van een bijna 12-jarige. Over haar vriendinnen, ruzie, verliefdheid, haar ouders, school etc. Petra vindt haar leven saai, heel saai. Maar dan blijkt haar moeder ernstig ziek te zijn; schildklierkanker. 

"Daar lag mijn bloedeigen moeder, met kanker! En ik wist van niks! Ik meteen, uiterst subtiel: Heb je kanker? En wanneer wilde je het mij vertellen? Als je dood bent misschien? Niet bijzonder vriendelijk of attent, maar ik was zo pisnijdig! Hoe konden ze zoiets belangrijks nou niet aan mij -hun bloedeigen dochter- vertellen? Het is niet zomaar iets onnozels als een wratje of een snotneus! Nee, het is, het is, het is … kanker!" 

Petra schrijft niet langer alleen over de dagelijkse gebeurtenissen, maar ook over de ziekte van haar moeder en haar gevoelens, gedachten hierbij. Via  haar dagboek lezen we over de worsteling met haar gevoelens; het ene moment is ze vrolijk door de lol en slappe lach die ze heeft met haar vriendinnen en het plezier tijdens haar verjaardagsfeestje. Ze voelt zich schuldig dat ze lol maakt terwijl haar moeder zo ziek is. Het andere moment is ze verdrietig, angstig en onzeker over haar moeder die zo ziek is en geopereerd moet worden. "Wordt mammie serieus helemaal beter?"

"Mijn feestje was een groot succes! Alleen .. nu heb ik daar zo'n gek gevoel over. Ik heb de hele dag lol gemaakt en lekker gegeten en bijna niet aan mijn moeder gedacht. Zij zal vandaag niet bijzonder veel lol gehad hebben. Is dat niet erg? Ben ik een slechte dochter? Of ben ik juist een goede dochter, omdat ik precies heb gedaan wat zij wilde: lol maken? Ik voel me schuldig. Wat een nutteloos gevoel! Wie heeft er nou wat aan als ik me schuldig voel?"

Het boek eindigt op 31 december, oudjaar. Petra blikt terug naar het afgelopen jaar. Een jaar welke niet saai was, een jaar waarin veel gebeurde. Het was een jaar van vele eerste keren: de eerste keer ongesteld, haar eerste bh, de eerste keer zoenen tegen haar zin, de eerste keer een coole poetshulp in huis. Maar ook; de eerste keer een moeder met kanker.

"Het leukste dit jaar was: de eerste keer een genezen moeder zonder kanker. Volgend jaar wordt alles beter. Geen eerste-keer-jaar meer, maar een normaal jaar. Gewoon een doodnormaal, saai jaar zoals alle andere mensen hebben. Ik hoef even geen nieuwe, spannende dingen meer mee te maken. Geef mij maar saai! Lang leve SAAI!"

Lang leve SAAI!: een vlot verhaal met een heftig thema; een ouder met kanker. Ondanks dat het boek een zwaar thema heeft, is het ook een verhaal met humor. Ik moest zo lachen om de gebeurtenis op school tijdens het kersttoneelstuk en om de onhandigheid van haar vader. Lang leve SAAI!: een sterk debuut welke nieuwsgierig maakt naar verdere jeugdboeken van deze auteur.