Recensie: De offerschalen van Satan - Robert Thomson

Titel: De offerschalen van Satan

Auteur: Robert Thomson

Genre: Roman

ISBN: 9789491472664

250 pagina's | Booklight | september 2014

Robert Thomson:

Robert Thomson, romanschrijver vanaf 2009, heeft een eigen, soms rebelse kijk op het leven. Het uitwerken van de karakters van en de gebeurtenissen rond zijn personages, waarbij la condition humaine een prominente rol vervult, vindt hij de essentie van een goede roman. 

Het verhaal:

De frivole en onbezonnen Paula van Laken valt tot ieders verbazing voor de onbeholpen charmes van advocaat Marcel Aalbers. Hij komt uit een streng gereformeerd milieu, maar dat vergeeft ze hem. Eenmaal getrouwd ontdekt ze pas wat zijn opvoeding bij hem losmaakt. Paula wordt het doelwit van zijn opgekropte frustraties. In een driftaanval slaat hij haar het ziekenhuis in. In de twee jaar dat Marcel zijn straf uitzit probeert Paula met hulp van hartsvriendin Jolijn haar leven weer op de rit te krijgen. Mannen heeft ze afgezworen en kinderen krijgen is door de mishandelingen voorgoed van de baan. Dan ontmoet ze de steenrijke Jack. Voorzichtig durft ze weer van het leven te genieten. Maar het noodlot slaat opnieuw toe, heftiger dan ze ooit had verwacht.

Mijn mening:

„Als ik ooit getrouwd ben wil ik veel kinderen, minstens vier. Ik fantaseer er vaak over. Een man die gek op me is, met een goeie baan, waardoor ik me helemaal op de kinderen kan storten en leuke dingen met ze kan doen. Dat is mijn droom.”

Een beklemmend en meeslepend verhaal welke onder de huid van de lezer gaat zitten en deze niet meer loslaat. Het verhaal laat zich lezen als een thriller en roept een rollercoaster van emoties bij de lezer op, mede door de levensechte beschrijving van personages en de beeldende schrijfwijze van de auteur. Meteen vanaf het begin word ik gegrepen door het verhaal en wil ik maar één ding; doorlezen, weten hoe het Paula zal vergaan, zal ze ooit het geluk mogen kennen? Er gebeurt veel in het verhaal, gebeurtenissen stapelen zich op. Op het moment dat je als lezer denkt nu komt er een moment van rust, even adem kunnen halen, slaat het noodlot opnieuw hard toe. Sommige fragmenten zijn schokkend, zoals de beschrijvingen van het huiselijk geweld door Marcel gericht tegen Paula. Andere fragmenten ontroeren mij diep, leidend tot een brok in mijn keel en een traan in mijn ogen. Zoals de beschrijving van het afscheid van Carla van haar zoontje Peter, de dag voordat ze zal sterven. Nadat het verhaal gelezen is zit ik even stil voor me uit te staren, onder de indruk en verbouwereerd over hetgeen ik zojuist gelezen heb…

„Op zijn gezicht verschijnt een vreemde trek. Hij spant zijn voorhoofd, zijn ogen vermorzelen me. Het is alsof ik in het gezicht van een bezetene kijk. Ik schrik me kapot. Die uitdrukking heb ik nog nooit eerder bij hem gezien. Het lijkt wel of er een boze geest in hem is gevaren. In niets herken ik de rustige, vriendelijke Marcel.”

Paula van Laken krijgt een relatie met advocaat Marcel Aalbers. Marcel komt uit een streng gereformeerd milieu en heeft een andere opvoeding genoten dan Paula. Paula hoopt dat ze naar elkaar toe zullen groeien en Marcel wat losser zal worden naarmate ze elkaar langer kennen. Na hun huwelijk ontpopt Marcel zich al snel als een streng gelovige echtgenoot, levend naar de regels van de bijbel. Marcel blijkt twee gezichten te hebben, op het oog een voorkomende, vriendelijke en rustige man, maar onder dit oppervlakte schuilt een gewelddadig en gefrustreerd persoon. Door middel van vernedering, mishandeling en verkrachting dwingt hij Paula te leven volgens zijn interpretatie van deze regels. „Alles in me is dood. Alleen mijn lijf hoeft nog maar te sterven.” Hij wordt steeds gewelddadiger totdat het op een dag gruwelijk uit de hand loopt en Paula in het ziekenhuis beland. 

„Deze keer overleef ik het niet flitst door mij heen. Het begint te suizen in mijn hoofd. Langzaam valt het geluid om mij heen weg. Binnenin voelt ik iets knappen, tegelijkertijd voel ik een scherpe steek in mijn onderbuik, alsof er een mes in gestoken wordt. Dan gaat het licht uit.”

Marcel krijgt een gevangenisstraf van twee jaar opgelegd voor poging tot doodslag. Hij moet zich daarnaast verplicht onder psychiatrische behandeling stellen. Getekend voor het leven probeert Paula met behulp van hartsvriendin Jolijn haar leven weer op te pakken. Wanneer ze een relatie krijgt met Jack lijkt het geluk Paula weer toe te lachen. „Bij Jack kan ik mezelf zijn. Hij accepteert mij zoals ik ben.” Maar dan slaat het noodlot opnieuw hard toe en lijkt het verleden haar in te halen…

„Geluk is niet voor mij, het wordt sadistisch als een stuk vlees voor m’n neus gehouden, ik mag eraan ruiken, meer niet, en als ik door de geur bedwelmd, het met beide handen wil beetpakken, wordt het weggehaald. Niet voor jou Paula van Laken, niet voor jou.”